گفتگو با شکوه میرزادگی

شکوه میرزادگی، نویسنده و فعال فرهنگی و یکی از چهره‌های فعال در جامعهٔ ادبی ایران در چهار دهه گذشته است. وی در طی سال‌های زندگی در ایران، دو مجموعه داستان کوتاه، دو نمایشنامه و مقالات متعدد در حوزهٔ ادبی، اجتماعی و فمینیستی منتشر کرده است.
وی در ایران سردبیر مجلهٔ تلاش بود و در حوزهٔ آموزش و مسائل زنان فعالیت می‌کرد. میرزادگی، در اوایل دههٔ هفتاد میلادی به همراه گروهی از نویسندگان ایرانی به دلیل فعالیت‌های سیاسی، به اعدام محکوم، اما پس از مدتی از زندان آزاد شد.
در اوایل سال ۱۳۵۶، لندن را برای اقامت دایم خود برگزید اما در دی سال ۵۷ به خاطر حضور در انقلاب به ایران بازگشت. پس از انقلاب دوباره دستگیر و پس از چند ماه آزاد شد.
 میرزادگی پس از خروج از ایران فعالیت‌های سیاسی را برای همیشه کنار گذاشت و وقت خود را صرف کارهای ادبی، اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به حقوق بشر کرد.
از کارهای وی می‌توان به تاسیس «سازمان زنان ایرانی» در بریتانیا، «مرکز اسناد و مطالعات زنان ایران» در امریکا اشاره کرد.
او همچنین یکی از دو موسس «کميته بين المللی نجات پاسارگاد» و مسئول کمیته‌های بین المللی این کمیته است. این کمیته از اگوست ۲۰۰۵، به دنبال مطرح شدن خطرات ناشی از آبگیری «سد سيوند» و نابودی آثار دشت پاسارگارد شروع به کار کرده است. شکوه میرزادگی در می ۲۰۰۷ بنیاد میراث پاسارگاد را که موسسه ای بین المللی است تاسیس کرد. این بنیاد هم اکنون با هدف کوشش برای حفظ آثار فرهنگی و تاریخی ایران مشغول به فعالیت است.
از شکوه میرزادگی بیش از دویست مقاله (ادبی، اجتماعی و تحقیقی) در داخل و خارج از ایران منتشر شده است. برخی از کتاب‌ها، اشعار و مقالات میرزادگی به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی و ژاپنی ترجمه و منتشر شده‌اند.